وزیر قاتل طعم مرگ را چشید

«هنری کیسینجر، وزیر خارجه سابق آمریکا مرد!»

مرگ هنری کیسینجر در سن ۱۰۰ سالگی، واکنش‌هایی را در سراسر جهان برانگیخت و میراث بحث‌برانگیز او در سیاست خارجی موجی از انتقادات و ستایش‌ها را در پی داشت.

به گزارش سرویس بین الملل تبریزآنلاین ، هنری کیسینجر، استاد دانشگاه هاروارد و دیپلمات سرشناس آمریکایی که موافقان و مخالفان بسیاری داشت، در ۲۹ نوامبر در سن ۱۰۰ سالگی در منزلش در ایالت «کنتیکت» درگذشت .

به گزارش دیلی‌تلگراف، شامگاه چهارشنبه به وقت آمریکا در میدان «تایمز» نیویورک، جایی که معترضان طرفدار فلسطین علیه جنگ غزه تظاهرات می‌کردند، پس از اعلام این خبر توسط یکی از سازمان‌دهندگان، صدای تشویق حضار به گوش ‌رسید.

وب‌سایت «اینترسپت»  مطلبی تحت عنوان «هنری کیسینجر، دیپلمات ارشد آمریکایی، مسئول مرگ میلیون‌ها تن در ۱۰۰ سالگی مرد» منتشر کرد.

در این مطلب آمده است: «تعداد انگشت‌شماری از مردم در بسیاری از نقاط جهان به اندازه هنری کیسینجر در مرگ و ویرانی و رنج انسانی دست داشته‌اند.»

اینترسپت نوشت: «کیسینجر به طولانی شدن جنگ ویتنام و گسترش آن درگیری به کامبوج بی‌طرف کمک کرد؛ نسل‌کشی را در کامبوج، تیمور شرقی و بنگلادش تسهیل کرد؛ جنگ‌های داخلی در جنوب آفریقا را تسریع کرد؛ و از کودتاها و جوخه‌های مرگ در سراسر آمریکای لاتین حمایت کرد. آن طور که گرگ گراندین، زندگی‌نامه‌نویسش گفته، دست‌های او دست‌کم به خون ۳ میلیون نفر آلوده بود. رید برودی، دادستان کهنه‌کار جنایات جنگی، گفت کمتر افرادی بودند که در اقصی نقاط جهان به اندازه هنری کیسینجر در مرگ و ویرانی و رنج انسانی دست داشته باشند.»

حقیقات سال ۲۰۲۳ وب‌سایت اینترسپت نشان داد که کیسینجر – احتمالا قدرتمندترین مشاور امنیت ملی در تاریخ آمریکا و معمار ارشد سیاست جنگی ایالات متحده در جنوب شرقی آسیا از سال ۱۹۶۹ تا ۱۹۷۵ – بیشتر از آنچه قبلا مشخص شده، مسئول مرگ غیرنظامیان در کامبوج بوده است. این اطلاعات بر پایه آرشیو انحصاری اسناد نظامی ایالات متحده و مصاحبه با بازماندگان کامبوجی و شاهدان آمریکایی به دست آمد.

اینترسپت شواهدی را که قبلا منتشر نشده، گزارش نشده و کمتر مورد توجه قرار گرفته بود، از صدها قربانی غیرنظامی که در طول جنگ مخفی نگه داشته شده بودند و تقریبا برای مردم آمریکا ناشناخته باقی ماندند، افشا کرد. به گفته کارشناسان، کیسینجر مسئولیت مهم حملاتی در کامبوج را بر عهده داشت که منجر به کشته شدن ۱۵۰۰۰۰ غیرنظامی شد؛ شش برابر بیشتر از تعداد غیرنظامیانی که ایالات متحده در حملات هوایی از ۱۱ سپتامبر کشته است.

کیسینجر به عنوان مشاور امنیت ملی، نقش کلیدی در طولانی شدن جنگ‌های ایالات متحده در جنوب شرقی آسیا ایفا کرد که منجر به کشته شدن ده‌ها هزار سرباز آمریکایی و صدها هزار کامبوجی، لائوسی و ویتنامی شد. در دوران تصدی او، ایالات متحده ۹ میلیارد پوند مهمات به روی «اتحادیه هند و چین» ریخت.

مجله «رولینگ استون»، در ارزیابی خود از زندگی کیسینجر، او را به عنوان یک «جنایتکار جنگی بدنام» و «وزیر قاتل» توصیف کرد که مسئول مرگ «همه افرادی بود که بین پاییز ۱۹۶۸ و سقوط سایگون در ویتنام جان باختند.»

تیتر رولینگ استون هم این بود: «هنری کیسینجر، جنایتکار جنگی محبوب طبقه حاکم آمریکا، سرانجام مرد.»

رسانه‌های خبری آمریکایی عمدتا مثبت‌تر بودند و شبکه خبری «بلومبرگ» از او به‌ عنوان «کودکی پناهنده که در دهه ۱۹۷۰ به عنوان وزیر امور خارجه آمریکا رشد کرد و سیاست خارجی آمریکا را با استراتژی‌های خود برای پایان دادن به جنگ ویتنام و مهار کشورهای کمونیستی تعریف کرد» نام می‌برد.

شبکه خبری «سی‌ان‌ان» او را به ‌عنوان «نیروی سلطه‌طلب و تضادبرانگیز در سیاست خارجی ایالات متحده» توصیف کرد، در حالی که شبکه «فاکس نیوز» گفت که «او مورد احترام و بحث‌برانگیز است، از سوی حامیانش به‌ عنوان یک استراتژیست زیرک و باهوش ستایش می‌شود و منتقدان او را به ‌عنوان متقلب و حقه‌بازی چیره‌دست محکوم می‌کنند.»

در فرانسه، روزنامه «لوموند» گزارش داد که او «تند و تیز و حتی قابل تحقیر است، اما می‌دانست که چگونه کسانی را که به آن نیاز دارد، مجذوب خود کند» و از تکنیک دیپلماتیک «میانه ریاکاری و اغواگری، وحشیگری و مهارت» استفاده می‌کرد.

روزنامه «ساوث‌ چاینا ‌مورنینگ‌پست» بر نقش کیسینجر در برقراری مجدد روابط دیپلماتیک میان واشنگتن و پکن تمرکز کرد و درباره سابقه کیسینجر در ویتنام و کامبوج گفت که او «تا پایان احساس تاسف و شرم» نکرد. این روزنامه خاطرنشان کرد که «در سال‌های اخیر او خواستار کاهش تنش‌ها میان واشنگتن و پکن شده بود.»

مجله «فارن پالسی» در رابطه با مرگ این سیاستمدار سرشناس آمریکایی گفت که کیسینجر «در صحنه جهانی یک غول» بود که «به نگارش برخی از بزرگ‌ترین پیروزی‌ها و همچنین برخی از غم‌انگیزترین شکست‌ها» در عرصه سیاست خارجی ایالات متحده کمک کرد.

نشریه «اکونومیست» هم استدلال کرد که «حتی مخالفان او هم اذعان داشتند که او ذهن زیرکی داشت» و نوشت ترجیح او برای مذاکرات پشت پرده «طبق سلیقه نیکسون برای توطئه» در اواخر دهه ۱۹۶۰ و اوایل دهه ۱۹۷۰ بود.

روزنامه آلمانی «بیلد» به سادگی اعلام کرد: «هنری کیسینجر، وزیر خارجه سابق آمریکا مرد!»